التهاب اطراف ایمپلنت یک بیماری جدی پس از درمان ایمپلنت است، که هر دو بافت سخت و نرم اطراف ایمپلنت را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به شیوع این بیماری تا میزان ۵۶ درصد، پری ایمپلنتایتیس می تواند به از دست دادن ایمپلنت بدون پیشگیری و درمان چند جانبه منجر شود.
چک آپهای خاص و مداوم با ارزیابی و حذف عوامل خطر (به عنوان مثال: سیگار کشیدن، بیماری های سیستمیک و پریودنتیت) اقدامات احتیاطی موثری در مقابله با پری ایمپلنتایتیس می باشند.
